Descubriéndome (descubriéndonos)

Llegué sin saber donde me metía, sin saber que me llevó allí, y aún menos que clase de gente me encontraría. No tenía ni idea que estas personas acabarían siendo mi segunda familia. No imaginé que las primeras clases, o incluso el primer mes, fueran tan intensas, tan profundas.

Aquellos momentos me permitieron conocer a las personas que me rodeaban, e incluso a conocerme más a mí misma. A saber que no todos somos tan diferentes, que hay momentos en nuestra vida que nos han unido, que  nos han marcado.

Que seguramente la casualidad nos ha traído aquí, a encontrarnos, a unirnos. Qué no solo es un curso de formación, que hay algo más, o eso quiero pensar. Me niego a pensar que es solo eso.

Autoconocimiento, respeto y empatía, sentir cada uno de ellos por cada rincón de mi piel, sabiendo que no soy la única que lo vive así.

Que lloramos, reímos.

Laia. 3K St.Feliu. Juny 2018

Deixa un comentari

L'adreça electrònica no es publicarà. Els camps necessaris estan marcats amb *